بصورت معمول در پزشکی درمان بر مبنای راهنماهای بالینی انجام می شود. به همین سبب ویژگی های خاصی که در هر فرد وجود دارد کمتر مد نظر قرار میگیرد. همانند اینکه یک سایز لباس برای همه ی افراد استفاده شود. اما از آنجایی که هر فرد با ویژگی های خاص ژنتیکی به دنیا می آید، بنابراین درمان ها بایستی کاملا بر اساس ویژگی های هر فرد صورت گیرد. این موضوع در طب سنتی ایرانی نیز مد نظر بوده است، بطوریکه افراد را بر اساس مزاج های مختلف (خون، بلغم، صفرا و سودا) طبقه بندی می کردند و تشخیص و درمان را طبق این مزاج ها تعیین می کردند. استفاده از پزشکی فردی به کاهش هزینه های درمانی نیز کمک قابل توجهی می کند. علاوه بر آن، پزشکی فردی برای بیماران نیز مزایای فراوانی دارد از جمله تصمیم گیری در مورد انتخاب درمان، درمان های موثر و اختصاصی، کاهش خطر اثرات مضر داروها و هدر نرفتن زمان آزمون و خطا در مورد داروهای غیر موثر. به این ترتیب با استفاده صحیح از تکنولوژی میتوان مسیر درمان بیماری ها بخصوص بیماری های شایع و غیر واگیر نظیر سرطان را تسهیل نمود. پزشکی فردی (P4 Medicine) چهار مفهوم اصلی موجود در آن را اشاره می کند که شامل: 1. پیش بینی ؛ یکی از مهم ترین چالش ها در پزشکی پیش بینی وقوع یک بیماری می باشد، در مورد این موضوع بیماری های شایع از اهمیت بسزایی برخوردار است. 2. پیشگیری ؛ پیشگیری بموقع بیماری ها نقش مهمی را در اقتصاد سلامت بازی می کند، مثلا تشخیص زودهنگام سرطان هزینه های مربوط به شیمی درمانی اضافه را کاهش می دهد. 3. درمان فردی ؛ انتخاب داروی مناسب، تعیین دوز دقیق دارویی که جنبه فارماکوژنتیک پزشکی فردی می باشد نیز حائز اهمیت می باشد. 4. مشارکت ؛ پزشکی فردی دارای بازیگران زیادی است که نقش اول را بیماران و بعد از آن پزشکان، شرکت 0های دارویی و ... ایفا می کنند.